Raport IPCC 2021 o Zmian Klimatu / Report, Climate Change 2021

Dziś ukazał się najnowszy Raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu IPCC Organizacji Narodów Zjednoczonych. Raport IPCC obejmuje 4 tys. 200 stron opracowań naukowych z zakresu klimatologii. Jest jak dotąd najbardziej zaawansowanym badaniem naukowym wpływu zmian klimatycznych na nasz świat. 

Wnioski płynące z dokumentu, niestety pokazują, że musimy być gotowi na coraz więcej zjawisk ekstremalnych. Pożary i powodzie, podobne, jak te które obserwujemy także tego lata, nasilają się, ponieważ ocieplenie spowodowane działalnością człowieka zmienia system klimatyczny. Naukowcy nie mają wątpliwości co do tego, że nasza planeta ogrzewa się pod wpływem działalności człowieka. Najbardziej prawdopodobny wzrost temperatur to 2,7 st. C w 2100 r. W klimacie Ziemi zaszły gwałtowne i rozległe zmiany, a niektóre z ich skutków są już nieodwracalne.  

Poziomy metanu i dwutlenku siarki nadal rosną, Badania wykazały, że  zaczną wykazywać tendencję spadkową ok. 2050 r. Podtlenek azotu wykazuje najbardziej zauważalną tendencję wzrostową, a jego poziom zaczynie spadać dopiero w drugiej połowie XXI połowy wieku.

Z raportu wnika, że tylko radykalne ograniczenie emisji, z intensywnymi działaniami już w najbliższej dekadzie, może spowodować spadek wzrostu temperatury poniżej poziomu 1,5 st. C.  Jeśli mamy powstrzymać globalne ocieplenie, decydenci muszą wdrożyć plany osiągnięcia zeroemisyjności. Usuwanie CO2 to kluczowe narzędzie na drodze do zerowej emisji netto, ale będzie ono użyteczne tylko wówczas, gdy towarzyszyć mu będą szybkie i głębokie redukcje emisji.

Jednak my sami także musimy zmienić podejście do działań ekologicznych. Jeżeli chcemy żyć w znanym nam środowisku geo-klimatycznym musimy zmienić nasz styl życia oraz naszą ekomentalność. 

 

 

 

Teksty Raportu znajdziecie tutaj:

https://wiadomosci.onet.pl/nauka/raport-ipcc-zmiany-klimatu-coraz-grozniejsze/lp1nczh

https://www.ipcc.ch/report/sixth-assessment-report-working-group-i/

 

 

 

Po burzy

Burze, które przetoczył się w ostatnich dniach zostawiły wiele, wiele zniszczeń. Ogromne podtopienia są między innymi w południowej małopolsce. Informacje z okolic Myślenic znajdziecie tutaj: https://gazetakrakowska.pl/gmina-myslenice-trwa-ratowanie-mienia-po-powodzi-woda-wieksza-niz-w-1997-i-2010-roku-zdjecia/ar/c1-15716176

 

Znowu polityka zagląda do lasów

Nie jest dobrze a morze być jeszcze gorzej jeżeli parki narodowe będą zarządzane centralnie. Jedna dyrekcja dla wszystkich spowoduje, że indywidualne problemy, wynikające chociażby z położenia i ukształtowania terenu oraz specyfiki fauny i flory, będą pomijane.  Zadaniem Parków Narodowych jest właśnie dbanie o ich różnorodność i  wyjątkowość a nie unifikacja.

 

 

Rosarium - dla wielbicieli róż i nie tyko

 

Róże to chyba najpopularniejsze kwiaty. Uwielbiamy je w ogrodzie i w wazonie. Są urocze, barwne, niektóre ogromne i  dostojne, inne delikatne. 

Czeremcha

Czeremcha (łac. Prunus padus) to drzewo lub krzew z rodziny pospolitych samosiejek. Najczęściej spotkamy ją w okolicach zbiorników wodnych, rzek, jezior. Uznawana jest za roślinę pospolitą, znana także jako śliwa kocierpka, trzemcha albo smrodynia. W Polsce występują dwa gatunki czeremchy: czeremcha zwyczajna i czeremcha amerykańska. 

 

Czeremcha zwyczajna, zwana również ptasią, jest mniejsza niż pozostałe gatunki czeremchy, w formie drzewa dorasta do 15 m wysokości, a jako krzewy do 4 m. Ma gęstą, szeroką koronę i zwisające gałęzie. Liście mają owalny kształt i ząbkowane brzegi. Z wierzchu są matowe i mają ciemnozieloną barwę, a od spodu przybierają błękitny odcień. Intensywnie kwitnie wiosną, wydając kwiaty o mocnym zapachu. Występuje na terenie całej Europy i Azji Mniejszej. 

Czeremcha amerykańska nazywana późną, jest większa od czeremchy zwyczajnej. Osiąga wysokość do 20 m, a w Ameryce dorasta nawet do 35 m. Liście ma z wierzchu błyszczące, gałęzie wzniesione ku górze w okresie kwitnienia, opadają we wrześniu, gdy pojawiają się na nich owoce. Występuje w Ameryce Północnej oraz całej Europie. 

 

Wędrujące pasieki

Pyszny i zdrowy miód produkują pracowite pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi. Jego właściwości smakowe i lecznicze znano już w starożytności. Miód najczęściej występuje w postaci gęstego płynu, o barwie od prawie białej do ciemnobrązowej. Może być przejrzysty lub mętnawy, czasem nawet zestalony. Zależnie z czego powstał wyróżniamy miody nektarowe, spadziowe i mieszane. Pszczoły zbierają nektar z kwiatów znajdujących się w pobliżu pasieki. 

Kalina koralowa

Przydomek koralowa pochodzi od czerwonych owoców, jednak znamy ją przede wszystkim z pięknych białych kwietnych kul, którymi te krzewy są obsypane w maju. Kalina koralowa (łac. Viburnum opulus) to duży, rozłożysty krzew o luźnym pokroju, osiągający nawet do 5 metrów wysokości. Występuje w Europie i środkowo-zachodniej Azji, a także na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej. Kalina ma wiele zalet i barw. Jej główną ozdobą są okazałe, białe kwiatostany, pojawiające się wiosną na szczytach pędów. Późnym latem i jesienią cieszy oczy  jaskrawoczerwonymi, błyszczącymi owocami oraz przebarwiającymi się pięknie na czerwono liśćmi. U większości odmian kaliny koralowej, kwiatostany mają postać płaskich, dużych baldachów.

Odmiany ogrodowe, jak u najpopularniejszej odmiany kaliny zwanej „Roseum”, mają kwiatostany przybierają postać dużych, białych pomponów. Kwiaty tej odmiany nie ulegają zapyleniu i nie zawiązują ozdobnych owoców, ale ich niezwykła uroda przyciąga wzrok już z daleka. Z tego powodu w ogrodzie warto mieć kilka gatunków kaliny aby podziwiać jej wielosezonową gamę barw.

Osy na pikniku

Sezon piknikowo-grillowy już rozpoczęty. W radosnym biesiadowaniu na balkonie lub w ogrodzie niestety prawie zawsze towarzyszą nam nieproszone przyjaciółki osy.

Przyciągają je nie tylko soki, słodycze i owoce ale praktycznie wszystkie aromaty jakie roztaczają się wokół piknikowego stołu. Nie unikniemy wizyt os w ogrodzie, możemy jednak próbować odstraszać je z naszego najbliższego otoczenia. Osy mają bowiem także swoje antypatie zapachowe. Unikają zapachu: octu, cebuli, cynamonu, goździków, mięty, majeranku, liści pomidorów, bazylii i trawy cytrynowej. Olejki aromatyczne możemy mieszać i stosować w kominkach, skrapiać ubranie, a nawet drewno do ogniska. Palić świece lub kadzidła zapachowe. W celu odstraszanie szczególnie natarczywych os polecana jest mieszanka zapachowa otrzymana z pokrojonej w grube krążki cebuli z powbijanymi goździkami (chodzi o przyprawę nie kwiatki) i rozstawiona w kilku miejscach tarasu. Inny sposób to miseczki z wodą i octem (2 litry wody i pół litra octu) oraz sokiem z cytryny i goździkami.

Lasy Państwowe to dobro nas wszystkich

 

 

Na Rozmarynie nigdy nie było polityki i ani o polityce. Lasy i walory środowiska naturalnego także nie powinny być przedmiotem handlu i polityki. Dlatego tym razem wyraźnie trzeba podkreślić wady proponowanych rozwiązań nowej polityki leśnej.

Czas tulipanów

 

  

 

Te piękne wiosenne kwiaty należą do rodzaju roślin cebulowych z rodziny liliowatych. Obecnie uprawiane jest ponad 15 tysięcy odmian tulipanów (łac. Tulipa L.). Ogrodowe gatunki są mieszańcami. Wywodzą się od około 120 gatunków naturalnych.

Spacery po ogrodach - w maju w każdym ogrodzie jest pięknie :)

Przed nami majówka. Dla większości to trzy dni wolne od pracy. Mimo, że pogoda zapowiada się "w kratkę", raczej jeszcze kwietniowa niż majowa to ciągnie nas do zieleni. Dla tych, trzy nie mogą lub nie chcą spędzać czasu na własnej działaczce proponuję spacery po ogrodach publicznych. Jest ich wiele i wcale nie trzeba jechać setki kilometrów. Znajdziecie je w każdym regionie. O niektórych pisałam już tu: 

https://rozmarynimieta.blogspot.com/2020/02/spacery-po-ogrodach-hortulus.html 

 

Dzień Ziemi 2021

22 kwietnia od ponad 10 lat co roku obchodzimy Dzień Ziemi. Dziś z tej okazji prezentuję jak na przestrzeni roku rozwija się sadzonka drzewa przykładzie awokado. Czy rok dla roślin to dużo czy mało?

 

22 kwietnia 2020, namoczenie pestek

Czerwiec 2020 

W blasku kwietniowego słońca

 

Majestatyczne kosaćce

czyli popularne w naszych ogrodach irysy. Piękne, wielobarwne dekoracyjne kwiaty. Są obecne w maju i czerwcu w prawie wszystkich polskich ogrodach. Z widzenia znamy je wszyscy. Oficjalna nazwa kasaciec (łac. Iris ) – rodzaj należący do rodziny kosaćcowatych. Kosaćce występują w stanie dzikim, znanych jest ponad 200 gatunków. Różnią się między sobą zarówno wyglądem, jak i wymaganiami uprawowymi. Na terenie Polski w naturze występują cztery gatunki: kosaciec żółty,  kosaciec trawolistny, kosaciec bezlistny, kosaciec syberyjski. Rośliny te charakteryzują szablaste, wąskie liście i duże, piękne nieregularne kwiaty osadzone na sztywnych łodygach. U niektórych gatunków osiągające nawet do 18 cm średnicy. Kwiaty wyrastają pojedynczo lub w kwiatostanach. Zewnętrzne płatki ustawione są poziomo lub też odgięte w górę. Wewnętrzne są wzniesione w formie kopuły. Wyróżniono dwa podstawowe podziały odmian kosaćców: kłączowe i cebulowe oraz bródkowe i bezbródkowe. U odmian bródkowych na zewnętrznych płatkach znajdują się włoski zwane bródką. Bezbródkowe  w tym miejscu mają ciemniejszy pas.

Pelargonie - odnawianie i rozsadzanie

Zeszłoroczne i starsze pelargonie przed sezonem kwitnienia trzeba odmłodzić. Najlepiej to robić wczesną wiosną. Usuwamy uschnięte liście i pędy po zeszłorocznych kwiatach. Na starszej roślinie wystarczy zostawić 1-2 młode pędy, najlepiej te odrastające nisko przy ziemi.  Pozostałe odcinamy ostrymi nożyczkami. Rozcinamy malutkie pędy pojedynczo. To nasze nowe sadzonki.

 

Ekologicznie i ekonomicznie

Inwestycje ekologiczne rzadko kiedy są też ekonomiczne.  Jednak pozyskiwanie energii z odpadów  naprawdę się opłaca. Może być czysto i tanio. Szwedzi wiedza jak to robić. Ekospalarnie i biogazownie to energetyka przyszłości. Surowca nie zabraknie  gdyż śmieci nie przestaniemy wytwarzać z dnia na dzień. Poczytajcie:

https://businessinsider.com.pl/finanse/makroekonomia/marnujemy-tani-surowiec-energetyczny-ta-energia-jest-tansza-niz-atomowa/ftsej4h

Zaniedbana zapora - może być groźnie

Od kilku dni media przekazują informacje o powstałym zatorze lodowym na Wiśle w okolicach Płocka. Straszą grożącą katastrofalną powodzią zatorową a całą winę zrzucają na zaporę we Włocławku. Sytuacja rzeczywiście jest trudna. Na Zalewie Włocławskim utworzył się duży i spiętrzający się zator lodowy. Zator grozi zalaniem pobliskich terenów. Nie jest to sytuacja odosobniona. Na tym zbiorniku zatory lodowe tworzyły się często. Mniej i bardziej groźne. Specjaliści monitorują sytuację. Podkreślają też, że zarówno tama jak i zbiornik są zaniedbane. Wymagają stałego nadzoru i modernizacji. Ostatnio padł pomysł rozbiórki a nawet wysadzenia tamy! Tama we Włocławku od 1970 roku chroni tereny okolic, od Włocławka aż po Toruń. Nie potrzeba wiele wyobraźni, co się stanie jeżeli nagle cała woda z zalewu zostanie puszczona. Ziszczą się przepowiednie medialne o katastrofalnej powodzi. Wywiad na temat zaistniałej sytuacji z profesorem Arturem Magnuszewskim, hydrologiem z Uniwersytetu Warszawskiego znajdziecie tutaj: 

https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/nauka/2103735,1,wisla-sie-zatkala-czy-plock-znow-czeka-powodz.read?fbclid=IwAR1ipM0hb2MZJNBGvA5IqUUBJtUBB1WQCnZ1_fUwu3ScOb0Uh6cURpAf5DQ

 

 

Odnawialne źródła energii cz. III - Energia wody

Kilka słów co kryją w sobie tamy na rzekach i jakie mamy z tego  korzyści, czyli o energii z wody.

Największe zasoby energii wodnej na świecie posiadają: Chiny, Brazylia, Rosja, Kanada, Kongo, Indie, USA i Indonezja. Największa elektrownia wodna na świecie jest zapora Trzech Przełomów zbudowana na rzece Jangcy w Chinach, moc elektrowni wynosi 22,5 GW z 32 generatorów, każdy o mocy 700 MW. Tama ma długość 2335 m, wysokość 185 m i szerokość 40 m-155 m. Sztuczny akwen o powierzchni 632 kilometrów kwadratowych, po napełnieniu poziom wody osiąga 175 metrów, a jej masa to 42 miliardy ton, gigantyczne rozmiary tego obiektu nie są obojętne dla środowiska. Druga hydroelektrownia świata jest elektrownia Itapiu znajdująca się na rzece Parana, która oddziela Brazylię i Paragwaj. Ma prawie 8 km długości i 225 m wysokości, składa się z 18 hydrozespołów i daje 12600 MW mocy.
W Polsce zasoby hydroenergetyczne, zlokalizowane są głównie w dorzeczach Wisły, Odry oraz rzek Pomorza m.in. Łupawie i Słupi. Zawodowe elektrownie wodne łącznie mają moc około 2042 MW. Niewykorzystany jeszcze potencjał hydroenergetyki jest na Mazurach, Pomorzu, w Sudetach i Karpach.
Energia wody pozyskiwana jest przez hydrogeneratory zamieniające jej energię kinetyczną na energię elektryczną. Najczęściej wykorzystywana jest energia rzek. Na świecie istnieją obiekty hydroenergetyczne wykorzystujące także energię morza: fal i pływów. Proces przetworzenia energii mechanicznej na elektryczną wykorzystuje wielkość strumienia przepływu wody oraz wysokość spadku, czyli różnicę między położeniem punktów: górnego i dolnego obiektu. 

Skute lodem

 

Nadeszła dzisiaj odwilż jednak zima ze śniegiem i lodem pozostała. Lodowe tafle pokrywają rzeki, stawy i jeziora. Są niepowtarzalne i piękne, i bardzo niebezpieczne. Lód nie tylko jest śliski, może być także kruchy. Nie wchodźcie na zamarznięte zbiorniki wodne nawet jeżeli lód wydaje się pewny i  gruby. Na ślizgawki lepiej wybrać stabilniejsze miejsca :)

Szóste wymieranie gatunków

Początek roku to czas noworocznych postanowień,  planowania a także podsumowań roku minionego. Ubiegły rok był fatalny, wiele osób twierdzi, że najgorszy w ich życiu.  Podsumowania w wielu dziedzinach, także ekologii, nie będą zatem optymistyczne.  Dzisiaj  skupię się na analizie nie tylko ubiegłego roku a całego dziesięciolecia. W niektórych przypadkach nawet dłuższych okresów czasu. Temat bowiem trudny, smutny i czasochłonny: zanikanie na Ziemi całych gatunków zwierząt. Problem jest szeroko analizowany przez naukowców na podstawie prac i obserwacji w terenie a nawet rejestracji zgłoszeń od przypadkowych obserwatorów z pojedynczych „spotkań” przedstawicieli wymierających gatunków.  Raport Living Planet, opublikowany w 2018 r. przez World Wildlife Fund  wykazał, że od 1970 roku wyginęło 60 proc. dzikich zwierząt. Od prawie 50 lat procent wymierających zwierząt rośnie, podobnie jak liczba gatunków zagrożonych wyginięciem. Tempo zagłady zwierząt potęgują: zmiany klimatu, kłusownictwo, urbanizacja, niszczenie naturalnych siedlisk, rosnący poziom zanieczyszczenia planety. Niestety, za większością tych współczesnych zagrożeń stoi człowiek.  

Zima !

Hu hu ha! Hu hu ha!

przyszła zima zła! :)

Hu hu ha! Hu hu ha! wcale nie taka zła! 

z dzisiejszego spaceru :)