Znowu polityka zagląda do lasów

Nie jest dobrze a morze być jeszcze gorzej jeżeli parki narodowe będą zarządzane centralnie. Jedna dyrekcja dla wszystkich spowoduje, że indywidualne problemy, wynikające chociażby z położenia i ukształtowania terenu oraz specyfiki fauny i flory, będą pomijane.  Zadaniem Parków Narodowych jest właśnie dbanie o ich różnorodność i  wyjątkowość a nie unifikacja.

 

 

Rosarium - dla wielbicieli róż i nie tyko

 

Róże to chyba najpopularniejsze kwiaty. Uwielbiamy je w ogrodzie i w wazonie. Są urocze, barwne, niektóre ogromne i  dostojne, inne delikatne. 

Czeremcha

Czeremcha (łac. Prunus padus) to drzewo lub krzew z rodziny pospolitych samosiejek. Najczęściej spotkamy ją w okolicach zbiorników wodnych, rzek, jezior. Uznawana jest za roślinę pospolitą, znana także jako śliwa kocierpka, trzemcha albo smrodynia. W Polsce występują dwa gatunki czeremchy: czeremcha zwyczajna i czeremcha amerykańska. 

 

Czeremcha zwyczajna, zwana również ptasią, jest mniejsza niż pozostałe gatunki czeremchy, w formie drzewa dorasta do 15 m wysokości, a jako krzewy do 4 m. Ma gęstą, szeroką koronę i zwisające gałęzie. Liście mają owalny kształt i ząbkowane brzegi. Z wierzchu są matowe i mają ciemnozieloną barwę, a od spodu przybierają błękitny odcień. Intensywnie kwitnie wiosną, wydając kwiaty o mocnym zapachu. Występuje na terenie całej Europy i Azji Mniejszej. 

Czeremcha amerykańska nazywana późną, jest większa od czeremchy zwyczajnej. Osiąga wysokość do 20 m, a w Ameryce dorasta nawet do 35 m. Liście ma z wierzchu błyszczące, gałęzie wzniesione ku górze w okresie kwitnienia, opadają we wrześniu, gdy pojawiają się na nich owoce. Występuje w Ameryce Północnej oraz całej Europie. 

 

Wędrujące pasieki

Pyszny i zdrowy miód produkują pracowite pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi. Jego właściwości smakowe i lecznicze znano już w starożytności. Miód najczęściej występuje w postaci gęstego płynu, o barwie od prawie białej do ciemnobrązowej. Może być przejrzysty lub mętnawy, czasem nawet zestalony. Zależnie z czego powstał wyróżniamy miody nektarowe, spadziowe i mieszane. Pszczoły zbierają nektar z kwiatów znajdujących się w pobliżu pasieki. 

Kalina koralowa

Przydomek koralowa pochodzi od czerwonych owoców, jednak znamy ją przede wszystkim z pięknych białych kwietnych kul, którymi te krzewy są obsypane w maju. Kalina koralowa (łac. Viburnum opulus) to duży, rozłożysty krzew o luźnym pokroju, osiągający nawet do 5 metrów wysokości. Występuje w Europie i środkowo-zachodniej Azji, a także na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej. Kalina ma wiele zalet i barw. Jej główną ozdobą są okazałe, białe kwiatostany, pojawiające się wiosną na szczytach pędów. Późnym latem i jesienią cieszy oczy  jaskrawoczerwonymi, błyszczącymi owocami oraz przebarwiającymi się pięknie na czerwono liśćmi. U większości odmian kaliny koralowej, kwiatostany mają postać płaskich, dużych baldachów.

Odmiany ogrodowe, jak u najpopularniejszej odmiany kaliny zwanej „Roseum”, mają kwiatostany przybierają postać dużych, białych pomponów. Kwiaty tej odmiany nie ulegają zapyleniu i nie zawiązują ozdobnych owoców, ale ich niezwykła uroda przyciąga wzrok już z daleka. Z tego powodu w ogrodzie warto mieć kilka gatunków kaliny aby podziwiać jej wielosezonową gamę barw.