Kilka słów co kryją w sobie tamy na rzekach i jakie mamy z tego korzyści, czyli o energii z wody.
Największe zasoby energii wodnej na świecie posiadają: Chiny,
Brazylia, Rosja, Kanada, Kongo, Indie, USA i Indonezja. Największa
elektrownia wodna na świecie jest zapora Trzech Przełomów zbudowana na
rzece Jangcy w Chinach, moc elektrowni wynosi 22,5 GW z 32
generatorów, każdy o mocy 700 MW. Tama ma długość 2335 m, wysokość 185 m
i szerokość 40 m-155 m. Sztuczny akwen o powierzchni 632 kilometrów
kwadratowych, po napełnieniu poziom wody osiąga 175 metrów, a jej masa
to 42 miliardy ton, gigantyczne rozmiary tego obiektu nie są obojętne
dla środowiska. Druga hydroelektrownia świata jest elektrownia Itapiu
znajdująca się na rzece Parana, która oddziela Brazylię i Paragwaj. Ma
prawie 8 km długości i 225 m wysokości, składa się z 18 hydrozespołów i
daje 12600 MW mocy.
W Polsce zasoby hydroenergetyczne, zlokalizowane są głównie w dorzeczach
Wisły, Odry oraz rzek Pomorza m.in. Łupawie i Słupi. Zawodowe
elektrownie wodne łącznie mają moc około 2042 MW. Niewykorzystany
jeszcze potencjał hydroenergetyki jest na Mazurach, Pomorzu, w Sudetach i
Karpach.
Energia wody pozyskiwana jest przez hydrogeneratory zamieniające jej
energię kinetyczną na energię elektryczną. Najczęściej wykorzystywana
jest energia rzek. Na świecie istnieją obiekty hydroenergetyczne
wykorzystujące także energię morza: fal i pływów. Proces przetworzenia
energii mechanicznej na elektryczną wykorzystuje wielkość strumienia
przepływu wody oraz wysokość spadku, czyli różnicę między położeniem
punktów: górnego i dolnego obiektu.
